مدل محققان بر اساس الگوریتم گیل-شپلی است که آلوین راث، برنده جایزه نوبل، از آن استفاده کرد تا بفهمد چگونه می‌توان فارغ‌التحصیلان دانشکده پزشکی را با برنامه‌های دستیاری و دانش‌آموزان با دبیرستان‌های دولتی در شهر نیویورک مطابقت داد.
تورهان گفت: “داستان های موفقیت زیادی در شهرهای بزرگ ایالات متحده وجود دارد که در آن اقتصاددانان و سیاست گذاران با یکدیگر همکاری کردند تا انتخاب مدرسه را بهبود بخشند.” الگوریتمی که ما معرفی کردیم بر این اساس است و می‌تواند به گروه‌های مدرسه درجاتی از هماهنگی بدهد و رفاه کلی دانش‌آموز را در شرایطی که رقابت زیادی برای ورود به مدارس خاص وجود دارد، به طور قابل‌توجهی افزایش دهد.»
یک الگوریتم کامپیوتری منطبقات گزینه اول، دوم و سوم را مرتب می کند. مدیران مدرسه از دانش‌آموزان می‌خواهند تا تأیید کنند که آیا پیشنهاد را می‌پذیرند و ثبت‌نام می‌کنند، و سپس بر اساس پاسخ‌های دانش‌آموزان، لیست‌ها را به‌روزرسانی می‌کنند تا دوباره در الگوریتم اجرا شوند تا زمانی که همه دانش‌آموزان مطابقت داشته باشند.
طراحی بازار که از تئوری بازی‌ها، علوم کامپیوتر و مهندسی صنایع نشأت می‌گیرد، حوزه‌ای از اقتصاد است که بر تعمیر سیستم‌های بزرگ و خراب تمرکز دارد که مکانیسم قیمت به تنهایی نمی‌تواند مشکل را حل کند.
ما نمی‌توانیم این محدودیت سیاسی را تغییر دهیم، بنابراین بیایید با آن کار کنیم و آنچه را که در حال حاضر اتفاق می‌افتد بهبود دهیم.»
مطالعه محققان که شامل شرکت‌کنندگانی بود که چندین بار مدل را در یک آزمایشگاه کامپیوتری اجرا کردند، نشان داد که الگوریتم اکثر دانش‌آموزان را با مدارس انتخابی برترشان جفت می‌کند و شرکت‌کنندگان نمی‌توانستند با ارائه یک لیست مرتب‌شده رتبه‌بندی، «با سیستم بازی کنند». واقعاً ترجیحات آنها را منعکس نمی کند.
تورهان گفت: “تلاش بزرگی در تحقیقات طراحی بازار برای کار بر روی مشکلات واقعی زندگی و ارتباط یافته ها با سیاست گذاران برای توضیح چگونگی بهبود زندگی مردم وجود دارد.”
زمانی که از دانشجویان در دوره های مقدماتی اقتصاد می پرسیم که با شنیدن کلمه اقتصاد به چه فکر می کنند، معمولاً می گویند پول یا قیمت که خوب است. بیشتر بازارهایی که ما در آنها شرکت می کنیم از مکانیزم قیمت استفاده می کنند، اما همه منابع نمی توانند تورهان گفت.
درخواست‌های همزمان برای مکان‌های رقابتی و عدم هماهنگی بین مقامات مدرسه اغلب باعث می‌شود که برخی از دانش‌آموزان با چندین مدرسه مطابقت داشته باشند در حالی که برخی دیگر تعیین تکلیف نمی‌شوند. این می تواند منجر به خالی شدن صندلی در شروع ترم و استرس اضافی برای دانش آموزان و والدین و همچنین معلمان و مدیران شود.
به عنوان مثال، پیوند کلیه و بلیط های سوپر بول هر دو بازارهایی را نشان می دهند که عرضه در آنها با تقاضا مطابقت ندارد. تعداد افرادی که هر ساله متوجه می شوند که به کلیه جدید نیاز دارند بسیار بیشتر از تعداد اندام های نجات دهنده موجود است. به همین ترتیب، استادیوم ها فقط فضای کافی برای پذیرش زیرمجموعه ای از هواداران فوتبال را دارند.
استادیار اقتصاد برتان تورهان در دانشگاه ایالتی آیووا و همکارانش در مطالعه جدید خود که در سال ۲۰۱۷ منتشر شده است، راهی را برای ایجاد تطابق بهتر و کارآمدتر بین دانش‌آموزان و مدارس ارائه می‌کنند. بازی ها و رفتار اقتصادی تورهان می‌گوید هدف آنها ایجاد یک فرآیند منصفانه‌تر بود که در چارچوب پارامترهای واقع‌بینانه کار کند.
محققان توضیح دادند که کارآمدترین راه برای تطبیق دانش آموزان با صندلی های باز در مدارس، فرآیند پذیرش متمرکز است. دانش آموزان فقط یک لیست از مدارس ترجیحی خود را به یک نهاد ارسال می کنند نه دو لیست جداگانه را به دو گروه مختلف همانطور که در مدل محققان مشخص شده است. اما عوامل مهم سیاسی و مالی اغلب مانع از این سطح بالای همکاری می شود.
محققان دانشگاه Sabanci در ترکیه، دانشکده عالی اقتصاد در فدراسیون روسیه، دانشگاه لوزان در سوئیس و مرکز علوم اجتماعی WZB برلین در آلمان در مطالعه اخیر منتشر شده که از بنیاد ملی علوم سوئیس حمایت مالی دریافت کرده است، مشارکت کردند.
اما در حالی که قیمت بلیط تا حد زیادی بر روی صندلی استادیوم تأثیر می گذارد، فروش اعضای بدن در ایالات متحده و بسیاری از کشورها غیرقانونی است.
تورهان گفت که این دو گروه برای یک مجموعه از دانش آموزان و بودجه ای که با آنها همراه است با هم رقابت می کنند.
در طول سال آینده، تورهان و تیمش اجرای مدل خود را در هند مطالعه خواهند کرد، جایی که دو نوع کالج روند پذیرش خود را اصلاح کرده اند.
