«پروتئین‌های منفرد در یک محیط به ظاهر آشفته پرش می‌کنند و حرکت می‌کنند، اما وقتی این مولکول‌ها را در فضا و زمان مشاهده می‌کنید، شروع به مشاهده نظم در هرج و مرج می‌کنید.
پروفسور مونیر گفت که تأثیر بالقوه این رویکرد نمایی است.
دکتر والیس گفت: «بازی‌های ویدیویی رزمی از یک الگوریتم بسیار سریع برای ردیابی مسیر گلوله‌ها استفاده می‌کنند تا مطمئن شوند که هدف صحیح در میدان جنگ در زمان مناسب مورد اصابت قرار می‌گیرد.»
این تحقیق در منتشر شد ارتباطات طبیعت
او گفت: “ما از خلاقیت خود برای حل یک چالش تحقیقاتی با ادغام دو دنیای غیر مرتبط با فناوری پیشرفته، بازی های ویدئویی و میکروسکوپ با وضوح فوق العاده استفاده کردیم.”
این به ما اطلاعات جدیدی در مورد چگونگی انجام عملکردهای حیاتی مولکول ها در سلول های مغزی و اینکه چگونه این عملکردها می توانند در طول پیری و بیماری مختل شوند به ما می دهد.
دکتر والیس می‌گوید: «به‌جای ردیابی گلوله‌ها برای افراد بد در بازی‌های ویدیویی، ما از این الگوریتم برای مشاهده خوشه‌بندی مولکول‌ها در کنار هم استفاده کردیم – کدام یک، چه زمانی، کجا، چه مدت و چند وقت یک‌بار.»
و ما با ریاضیدانان و آماردانان UQ همکاری می کنیم تا نحوه استفاده از این فناوری را برای تسریع اکتشافات علمی گسترش دهیم.
دکتر والیس گفت: «دانشمندان از میکروسکوپ با وضوح فوق‌العاده برای بررسی سلول‌های زنده مغز و ثبت نحوه خوشه‌بندی مولکول‌های ریز درون آنها برای انجام عملکردهای خاص استفاده می‌کنند.
ما فکر می‌کردیم که می‌توان از الگوریتم مشابهی برای تجزیه و تحلیل مولکول‌های ردیابی شده در سلول‌های مغزی استفاده کرد.
تا به حال، فناوری فقط قادر به تشخیص و تجزیه و تحلیل مولکول ها در فضا بوده است، نه اینکه چگونه آنها در فضا و زمان رفتار می کنند.
“این یک ایده هیجان انگیز بود – و کار کرد.”
دکتر تریستان والیس و پروفسور فردریک مونیر از مؤسسه مغز کوئینزلند UQ زمانی که در طول همه‌گیری COVID-19 قرنطینه بودند، این ایده را مطرح کردند.
دکتر والیس از ابزارهای کدگذاری برای ساخت الگوریتمی استفاده کرد که اکنون توسط چندین آزمایشگاه برای جمع آوری داده های غنی در مورد فعالیت سلول های مغز استفاده می شود.
این فناوری به گونه ای بهینه شده است که بسیار دقیق باشد، بنابراین تجربه تا حد امکان واقعی به نظر می رسد.
پروفسور Meunier گفت که دیدن تأثیر یک ایده ساده خوشحال کننده است.
«سایر محققان نیز آن را برای سؤالات پژوهشی مختلف به کار می برند.
“این ما را به مرز جدیدی در علوم اعصاب رساند.”
پروفسور مونیر گفت: “تیم ما در حال حاضر از این فناوری برای جمع آوری شواهد ارزشمند در مورد پروتئین هایی مانند Syntaxin-1A استفاده می کند که برای ارتباط در سلول های مغز ضروری است.”
